Rosjanie nadal mają głęboki szacunek dla poetów i pisarzy. Fakt, że byłam autorem niepublikowanym, nie powstrzymał wielu bohaterek przed pojawieniem się, by podzielić się ze mną swoją historią. Zaledwie kilka dni po opublikowaniu przez Karinę Złotych pól jesieni napisałem kolejny wiersz „Ptak w klatce” dla Valerii Semchenko. W krótkim czasie Valeria rzuciła pracę, aby móc pomagać mi w pełnym wymiarze czasu pracy przy projekcie. Napisałem wiersze i do każdego wiersza wybrałem towarzyszący obraz, Valeria zarządzała wszystkim innym. Ta książka nie byłaby możliwa bez niezachwianej wiary Valeriasa i wiary we mnie.